De woorden “… the skin that crawls from you,…” uit het nummer To be alone van Hozier prikkelt altijd mijn verbeelding. Wat bedoelt hij hiermee? De songteksten van Hozier vind ik poëtisch en sfeervol, maar ook lastig te duiden. Over de betekenis van de songtekst To be alone bestaan op internet meerdere interpretaties. Gaat het nummer over de afhankelijkheid van drugs en de staat waarin je verkeert wanneer je high bent of de onmogelijkheid om intiem te worden met iemand waarvan je houdt en de pijn die dat geeft? In de manier waarop de tekst wordt gezongen hoor ik pijn, verlangen en hoop. Het waren de woorden the skin that crawls from you zelf die mij deed aan het werk van Francis Bacon. Hij maakte portretten van personen, waarbij het gezicht of lichaam misvormd was om een betere indruk van hun psychische en emotionele gesteldheid te geven. Zijn figuren lijken vaak misvormd, een huid zonder skelet, vloeibaar. Iets dat kan expanderen en vervormen. Misschien zoals te grote emoties na een trauma die je moeilijk kunt verwerken. Het werk Fragment of a Crucifixion uit 1950 van Francis Bacon (1909-1992) schreeuwt het letterlijk uit. Wat opvalt is ook hier de ambiguïteit. Wat wordt hier bedoeld? Je oog wordt naar de open mond getrokken. De contrasten binnen het beeld zijn groot. De donkere T-vorm (crucifix of muur) vormt het decor van twee witte figuren die mij doen denken aan figuren uit de hel van Dante. De ‘onzichtbare’ wereld van angst en pijn. Iets wat geen concrete vorm heeft en door iedereen anders wordt beleefd. Op de achtergrond de ‘zichtbare’ wereld. Iets wat kan bestaan zonder ons te raken. Ook de manier waarop de twee voorstellingen zijn geschilderd vormen een contrast. De één expressief, gelaagd en in kleur, de ander in een enkele lijn. Ik zie in dit beeld het onrustige, gekwelde innerlijk en de onverschillige kalmte van de buitenwereld gezien door de ramen. En dit past eigenlijk wel mooi bij de uitspraak van Francis Bacon over dit werk: “Bij het schilderen van een kruisiging heb je te maken met hele persoonlijke gevoelens over de mens en het leven.” En juist kunstenaars weten deze persoonlijke gevoelens te uiten, op eigen wijze, universeel maar nooit eenduidig en dat vind ik er zo mooi aan.

Lyrics: To be Alone van Andrew Hozier Byrne (Hozier)

Never feel too good in crowds, With folks around, when they're playing, The anthems of rape culture loud, Crude and proud creatures baying.

All I've ever done is hide, From our times when you're near me, Honey, when you kill the lights, And kiss my eyes, I feel like a person for a moment of my life.

You don't know what hell you put me through, To have someone kiss the skin that crawls from you, To feel your weight in arms I'd never use, It's the God that heroin prays to...

It feels good, girl it feels good, It feels good, it feels good, It feels good, girl it feels good, Oh, to be alone with you. * ...